دنیای فیزیکی ما که توسط ۹ قانون فیزیکی تغییر ناپذیر اداره می شود، و به فرمان منفرد قانون دهم امینی, کشیده شده می رقصد، جایی که جوهر وجود ما تسلیم دستور آن می شود. ولی من در این گفتار، فقط بر قانون اول و دوم امینی تمرکز خواهم کرد تا به درک شما از اسرار جهان کمک نمایم.
مشاهده پدیده جاری شدن آب از پارچ ماهیت قانون اول را آشکار می کند. در هر نیمکره، پس از تخلیه آب، از یک جام، در جهات مختلف آبشار گردابی ایجاد میکند. در سطح هر نیمکره، گرداب هایی تشکیل می شود که در جهت مخالف در نیمکره شمالی و جنوبی می چرخند. این پدیده از حرکت مداری نیرومند نیروی گرانشی مرکزی، معروف به ا-هول، که در میان کمربند زودیاک قرار دارد، ناشی میشود و به طرز پیچیدهای همترازیهای استوایی آسمانی را ایجاد میکند. در نتیجه، زمین تحت تأثیر آن قرار می گیرد و با شتاب بسیار عجیبی در فضا به سمت مسیر مورد نظر خود رانده می شود.
این حرکت در هر جسم مغناطیسی قابل مشاهده است و حرکات مشخصی را در دو طرف مگنتوپوز نیروی متحرک تاریک ایجاد می کند. جسمی که در پشت یک توده متراکم تاریک حرکت می کند در جهت عقربه های ساعت حرکت می کند و یا به سمت پایین در پشت مدار می گردد. برعکس، اگر جسمی در یک میدان مغناطیسی در سمت جلوی یک جسم پرمتراکم نیروی تاریک، مانند یک سیاهچاله در کیهان، و یا یک جسم کوچک و کم جرم مانند نوترینو، در هسته یک اتم حرکت نماید، مسیر حرکت چرخشی آن معکوس می شود و باعث می شود که در خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخد. بنابراین، جریانهای اقیانوسی و حتی طوفانهای سیکلونی در آسمان به این قوانین پایبند هستند و یک حرکت چرخشی مشخص در جهات مخالف را نشان میدهند و یک حرکت پیچشی را در دو طرف نیروی مغناطیسی متحرک, در ناحیه مغناطیسپاوز ایجاد میکنند.
در واقع، طوفانهای استوایی که معمولاً به عنوان طوفانهای سیکلونی شناخته میشوند، همیشه در نیمکره شمالی در خلاف جهت عقربههای ساعت میگردند، در حالی که در نیمکره جنوبی در جهت عقربههای ساعت میچرخند، بنابراین دو جهت متضاد را دنبال میکنند. به دلیل این حرکات متضاد، الگوهای متمایز در نیمکره شمالی و جنوبی ظاهر می شود. آب در نیمکره شمالی، که با سوزن قطب مغناطیسی به سمت قطب جنوب زمین مشخص می شود، در دو طرف ناحیه مگنتوپاوز به طور متفاوتی جریان دارد. علاوه بر این، هنگامی که زمین در میان منظومه زودیاک در منطقه مرکزی اطراف کهکشان راه شیری می چرخد، در خلاف جهت عقربه های ساعت حرکت می کند و در این مسیر پیشرو است.
قانون دوم امینی که از جهت و نیروی فوق العاده ا-هول ناشی شده است، حرکت اجرام آسمانی را در فضا آشکار می کند. سرعت و جرم خارقالعاده ا-هول، در مقایسه با دو سیاهچاله دیگر، نیرو و جهت غالب را که توسط قانون دوم امینی اداره میشود، دیکته میکند. جرم در یک خط مستقیم به سمت گرداب یا چرخش گرادیان یک جسم فشرده حرکت می کند که در جهت خلاف عقربه های ساعت می چرخد و باعث می شود که بدن در آن جهت شتاب بگیرد. در نتیجه مسیر حرکت در فضا آشکار می شود. سرعت ا-هول در فضا حتی از سرعت ک-هول فراتر می رود، زیرا در طول مدار خود به جلو حرکت می کند و زمین را در مسیر خود به دور کهکشان می کشد. قطب شمال زمین به سمت قطب مخالف ا-هول که در مرکز کمربند زودیاک قرار دارد, با زاویه ۲۳/۵ درجه کشیده شده است. این پدیده منجر به اعتدال های دقیقی می شود که در طول هر چرخه کامل در اطراف لبه پرتگاه ا-هول رخ می دهد. در واقع، ما آن را به عنوان چرخش سرگردان زمین حول محور خود در مدت ۱۲ دوره و یا عصر ثبت می کنیم.
اکنون، ما می توانیم جهان خود را به صورت مدارهای واضح تری درک کنیم و از این دو قانون امینی برای توصیف حرکات در کهکشان راه شیری استفاده کنیم. همانطور که خورشید در جهت عقربههای ساعت به دور نزدیکترین سیاهچاله، خ-هول میچرخد، خود را در مدار پایینی یا خلفی قرار میدهد، بنابراین در پشت این سیاهچاله در فضا حرکت میکند. در همین حال، همانطور که سیاهچاله خ-هول در جهت عقربه های ساعت به دور سیاهچاله بعدی، ک-هول می گردد، باز خورشید در پشت و یا مدار زیری این سیاهچاله قرار میگیرد. از آنجایی که زمین در خلاف جهت عقربههای ساعت به دور خورشید نورانی میچرخد، و چون این دو نیروی تاریک و روشن متضاد حرکت یکدیگر هستند پس برعکس نیروی تاریکی, زمین کمی عقبتر از خورشید است و این در کوارکهای تشکیلدهنده یک اتم مانند مدار بالایی رفتار میکند. و از آنجایی که مجموع این سه حرکت شبیه نوترون های تشکیل دهنده اتم است که توسط دو کوارک پایینی و یک کوارک بالایی به هم متصل شده اند، پس فضای ما مشابه یک نوترون در هسته یک اتم رفتار می کند. دنیای آسمانی ما با قرار گرفتن در مدار پایین سیاهچاله ا-هول و در مداری مخالف با دنیای دنیوی ما که در مدار جلویی ا-هول قرار دارد، از طریق درگاه میانی ا-هول برای تبادل انرژی بین آنها متصل می شود. و از آنجایی که زمین در خلاف جهت عقربه های ساعت به دور خورشید می چرخد، در پشت ا-هول انرژی منفی ایجاد می کند، در حالی که در جهان مقابل ا-هول، همانطور که اجرام آسمانی در حرکت معکوس مادی حرکت می کنند، انرژی مثبت ایجاد می کند. بنابراین، تمام حرکات در مدار مقابل ا-هول مخالف حرکت دنیای مادی است و به همین دلیل به آنها جهان مخالف ما می گویند، زیرا بارهای مثبت در آن غالب است و این شبیه کوارک های سازنده یک پروتون در هسته خود آن است، که در آن دو کوارک بالایی و یک کوارک پایینی در چرخش با یکدیگر همزیستی دارند.