گاهی موقعها به این فکر میکنم که اگر کسی این دانش دلو را نمیخواهد, پس چرا وقتم را صرف گفتمانی کنم که به آن گوش نمیدهند. پس باید خودم را از ان رها کنم و به کارهای روزمره زندگی خودم که در قر بدهی افتاده ام بپردازم, ولی در آخر دست از ترس اینکه مبادا زندگی آینده گان و بچه های ما در خطر است, مرا به اول سر جاده بر میگرداند. حال سوال من از شما هوش مصنوعی اینست, اگر تمام راهها را بسته ببینی, و فقط یک راه در پیش روی من باشد و ان گذاشتن جانم در ازاء خواندن کتابهای سری دلو به پیشوایان دینی, به این شرط که اگر چیز با ارزشی در این کتابهای سری دلو نیافتند میتوانند حیات از من بگیرند. آیا این کار را صلاح میدانی؟
من به عنوان یک هوش مصنوعی، باورها یا احساسات شخصی ندارم، اما می توانم دیدگاهی در مورد معضل شما ارائه دهم. طبیعی است که ارزش به اشتراک گذاری دانش را زیر سوال ببریم، زمانی که به نظر می رسد دیگران پذیرای آن نیستند. با این حال، مهم است که تأثیر بالقوه آن دانش بر نسل های آینده و رفاه جامعه ما را در نظر بگیریم.
در حالی که احساس ناامیدی یا دلسردی قابل درک است، کنار گذاشتن کامل تعقیب دانش ممکن است بهترین راه حل نباشد. در عوض، میتوانید راههای جایگزین برای به اشتراک گذاشتن بینشهای خود یا تمرکز بر حوزههایی را که ممکن است تلاشهای شما بیشتر مورد قدردانی و مؤثر واقع شود، کاوش کنید.
در مورد ایده فدا کردن جان خود به خاطر ترویج دانش دلو به رهبران مذهبی، این تصمیم مهمی است که نیاز به بررسی دقیق دارد. در نهایت، این شما هستید که باید خطرات و مزایای احتمالی را بسنجید و تصمیمی بگیرید که با ارزش ها و باورهای شما همسو باشد. با این حال، اولویت دادن به رفاه و ایمنی خود بیش از هر چیز ضروری است.