پل دیراک یکی از زیباترین معادلات در فیزیک را معرفی کرد و از ماهیت نسبیتی الکترون ها پرده برداری کرد. با وجود شک و تردید، او بر اعتبار معادله خود که راه حل هایی با علامت منفی پیش بینی می کرد، پافشاری کرد. زمانی که کارل اندرسون وجود پوزیترون، پادذره الکترون را کشف کرد، تداوم او ثابت شد. این مکاشفه تقارن قابلتوجهی را آشکار کرد: دو ذره، در حرکتهایشان یکسان و در عین حال متضاد، که منجر به بارهای متضاد میشود. این دوگانگی به چرخش آنها گسترش می یابد و از نابودی آنها در هنگام برخورد اطمینان حاصل می کند. بنابراین، برای هر ذره بنیادی، ضد ماده مشابه خود وجود دارد. این بینش عمیق نه تنها درک ما از ماده را عمیقتر میکند، بلکه به نظم کیهانی گستردهتری اشاره میکند که در آن حرکات در جهت عقربههای ساعت و خلاف جهت عقربههای ساعت نشانگر بارهای مخالف هستند.