وقتی قویترین تلسکوپهایمان، مانند (وی ال تی) را به سمت اورانوس هدایت میکنیم، منظرهای جذاب نمایان میشود. این سیاره منحصربهفرد، که به رنگهای آبی با ابرهای سفید مرتفع تزئین شده است، ویژگیهای سطحی را نشان میدهد که تخیل ما را مجذوب خود میکند. تصویر (وی ال تی) نه تنها سیاره، بلکه چهار قمر را نیز به نمایش میگذارد که به طرز جالبی در یک حالت عمودی قرار گرفتهاند. چیزی که اورانوس را متمایز می کند، شیب عجیب آن است، به نظر می رسد که در کنار خود قرار گرفته است، و به رازی منجر می شود که دانشمندان مشتاق کشف آن هستند.
اورانوس بر خلاف سیارات دیگر با قطب خود به دور خورشید می چرخد و یک پازل آسمانی ایجاد می کند. در حالی که خرد متعارف نشان می دهد که یک تأثیر عظیم در گذشته دور ممکن است باعث این شیب شده باشد، یک بررسی دقیق تر این مفهوم را به چالش می کشد. اگر یک برخورد عظیم رخ دهد، چرا قمرها به صورت عمودی همسو می شوند؟ کلید در یک فرآیند تدریجی نهفته است، رقص نیروهای گرانشی.
این را تصور کنید: اورانوس به آرامی قطب خود را به سمت مخالف قطب سیاهچاله در مرکز قفل می کند و یک باله آسمانی را تنظیم می کند. همانطور که به طور نامحسوس جهت را تغییر می دهد، به ما اشاره می کند تا این شئی مرموز را در نزدیکی خورشید خود کشف کنیم. در نواحی وسیع منظومه شمسی ما، سیارات که تحت تأثیر نفوذ آن قرار گرفته اند، به سمت کشش گرانشی آن متمایل می شوند. اسرار اورانوس آشکار می شود و دانشمندان و ستاره بینان را به طور یکسان دعوت می کند تا در اسرار آن تحقیق کنند.