سفر باله آسمانی: پرده برداری از ستاره همیشه در حال تغییر شمال و نیروهای کیهانی هدایت کننده رقص زمین
ستاره شمالی یا قطبی به دلیل هم ترازی نزدیکش با محور زمین که در فضا پخش می شود، ظاهری استوار در آسمان شب حفظ می کند. در نزدیکی قطب آسمانی شمالی قرار گرفته است، و همچنان یک فانوس دریایی درخشان باقی می ماند که به نظر تحت تأثیر چرخش زمین قرار نگرفته است. با این حال، بر خلاف ماهیت ظاهراً ثابت خود، ستاره شمالی در طول بازه‌های زمانی وسیع دچار تغییر تدریجی می‌شود.
پولاریس که در حال حاضر به عنوان ستاره شمالی خدمت می کند، این موقعیت را به طور نامحدود ندارد، زیرا برجستگی آسمانی آن در نهایت به نیروهای کیهانی تسلیم خواهد شد. چرخش زمین، تحت تأثیر کشش گرانشی یک منبع انرژی اسرارآمیز، احتمالاً یک سیاهچاله در منظومه زودیاک، منجر به یک لرزش ظریف یا به‌طور دقیق‌تر، یک مدار می‌شود. این نیروی نامرئی مسیر محور چرخش زمین را شکل می دهد و باعث می شود ستاره شمالی دایره ای را در اطراف قطب شمال سماوی ترسیم کند.
گرفتن یک عکس فوری از ستاره شمالی گردش روزانه آن را در اطراف نقطه دقیق قطب آسمان شمال نشان می دهد. این هم ترازی ثابت نتیجه جهت گیری فعلی زمین است که به نوبه خود تقریباً مستقیماً به قطبی اشاره می کند. با این حال، در دوران باستان، طوبان این نقش آسمانی را بر عهده داشت، و در آینده‌ای دور، وگا عنوان ستاره شمالی را به خود اختصاص خواهد داد، همه اینها به دلیل حرکت تقدیمی یا مداری محور چرخش زمین است.
این رقص کیهانی در طول دوره‌های وسیع، تقریباً ۲۲۰۳۲ سال برای یک گردش کامل به دور نیروی گرانشی مرموز در مرکز منظومه زودیاک، آشکار می‌شود. این باله آسمانی، که اغلب به عنوان یک تکان تلقی می شود، بهتر به عنوان یک مدار بزرگ شناخته می شود که با حضور یک سیاهچاله مرکزی مجسمه سازی شده است. نیروهای گرانشی ناشی از این اجرام نامرئی نه تنها بر مدار زمین تأثیر می گذارند، بلکه در رقص پیچیده ماه و وقوع ماه گرفتگی نیز نقش دارند.
در اصل، انرژی مرموز به نام انرژی تاریک، این سمفونی کیهانی را تنظیم می کند و حرکات منظومه شمسی ما را در منظومه زودیاک شکل می دهد. همانطور که منظومه شمسی ما با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کند، خانه‌های زودیاک با گذشت هر سن تغییر می‌کنند، که نشان‌دهنده تأثیر پایدار سیاهچاله است که این رقص آسمانی را تنظیم می‌کند.